Als de operatie dichterbij komt, zijn er steeds meer vragen waar je aan denkt. Onderstaand een overzicht met (soms hele technische) vragen die ik al heb gevraagd of die ik nog ga vragen. Heb je zelf nog vragen die je aan de lijst wil toevoegen? Geef dat dan aan bij reacties.
Tijdens de operatie
- Op de bodem van je hersenpan is het niet bepaald glad. Hoe vinden ze tijdens de operatie dan het (kleine) gaatje dat gedicht moet worden en hoe weet men zeker dat ze het juiste gaatje aan het plakken zijn?
Hoewel in een video van UCLA wordt gezegd dat dit juist heel lastig is, was dit volgens professor Temel niet zo heel spannend begreep ik. Er zit een bepaalde ‘heuvel’ op de bodem en die dient als ‘landmark’: vlak daarachter zit het gaatje. Met een microscoop kun ze de bodem goed bekijken en is meestal het gaatje goed zichtbaar. Indien de randen van het gaatje minder goed zichtbaar zijn, gebruikt men een iets grotere afdekking.
- Wat zijn mogelijke complicaties en risico’s van de operatie?
Het is een relatief veilige operatie. Complicaties komen zelden voor. Voor specifiek een SCDS operatie zijn bij de beide profs geen complicaties bekend. In het algemeen zijn er wel statistieken over risico’s van een schedellichting. Mogelijke complicaties zijn een infectie na de operatie (2%, dan moet het luikje er weer uit en worst case: vervangen worden door kunstbot). Een andere complicatie betreft een nabloeding (1,5%), dat zul je merken aan een verhoogde druk. In dat geval zal het luikje er weer tijdelijk uit moeten. Beide situatie zijn natuurlijk niet leuk, maar uiteindelijk wel goed oplosbaar. Uiteraard is er bij elke ingreep een bepaald risico – dat kun je niet uitsluiten, maar angst voor heftige consequenties van een niet gelukte operatie is niet nodig.
- In de VS lees/hoor je vooral dat men ervoor kiest om ook via middle fossa het gaatje te plakken (resurface) én te ‘pluggen’. Wat zijn de afwegingen voor mijn operatie?
Prof Stokroos heeft een eigen methode ontwikkeld. Hij dekt het gaatje af met eigenlijk een soort sandwich: eerst een laagje kunst hersenvlies, daarna een stukje bot (dat is gruis dat overschiet na het maken van het luikje – recycling dus ) en daar gaat dan weer een stukje kunst hersenvlies overheen. Zijn bevindingen zijn positief.
- Ook lees je over het gebruik van kraakbeen als een mogelijk beter alternatief om het gaatje te dichten. Wat zijn de afwegingen voor mijn operatie?
Het alternatief om kraakbeen te gebruiken is volgens mij nog niet onderzocht in Nederland. Dat vind ik wel jammer, want het verhaal hierover in een amerikaans medisch tijdschrift Northeast Florida Medicine Journal (pag 47 e.v.) van Dr Lundy klonk heel plausibel en positief.
Herstel na de operatie
- Wat is de verwachte herstel periode?
Dat zal uiteraard per patiënt variëren. Maar de verwachting is enkele (3-4) dagen ziekenhuis en enkele weken herstel. De termijnen die ik hoor wisselen nog wel eens maar varieert van 2 tot 6 weken
- Hoe lang lig ik op de intensive care na de operatie? Wanneer mag ik naar huis?
Intensive care : dat is niet nodig. Ik kom na de operatie op de ‘recovery’ afdeling. Na een paar dagen kan ik waarschijnlijk al naar huis.
Gevolgen operatie
- Er wordt een luikje gemaakt in de schedel. Dit luikje groeit niet meer dicht, maar wordt dichtgemaakt met schroeven en ‘cement’. Is dit een blijvende zwakke plek in de schedel? Bijvoorbeeld bij een ongeluk. En als men opnieuw bij deze plek moet zijn, wordt dit luikje dan opnieuw opengemaakt, of kan dat juist niet meer?
Het luikje dat even uit de de schedel wordt gehaald, wordt dood bot. Echter, het bot eromheen groeit nog wel degelijk. Dit groeit weer helemaal tegen het luikje aan, waardoor je na verloop van tijd niet eens meer ziet waar het de zaagsneden zaten. Het wordt daarna ook weer net zo stevig, dus het is geen zwakke plek. In theorie zouden de schroeven er dan ook weer uit kunnen, maar die laat men gewoon zitten.
Als er om een of andere reden opnieuw een operatie moet komen in hetzelfde gebied, zal men overigens wel het zelfde luikje gebruiken.
- Er wordt een stukje bot gebruikt om het gaatje te dichten. Er is op (lange termijn?) een kans dat dit ooit loslaat. Wat is het risico als je een los stukje bot hebt zweven onder het hersenvlies? Kan dit complicaties geven?
Nee, dit is dermate klein gruis-materiaal, dat dit geen aanvullende risico’s betekent.
- Kan ik na de operatie weer duiken?
Na de operatie zal het kunstmatige dekseltje langzaam ingekapseld raken door het bot eromheen. Volgens professor Stokroos komt het dan muurvast te zitten. En ja, dan kun je er gewoon mee duiken. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik nog wel wat slagen in mijn hoofd moet maken voordat ik weer zou gaan duiken. Vooralsnog kan ik het mij moeilijk voorstellen ….