Het is nu 12 weken na de operatie. Het gaat best goed met me, hoewel ik ook moet zeggen dat de herstelperiode nog niet achter de rug is. Geluk moet je ook een beetje afdwingen, dus ik heb bedacht dat mijn volgende post het einde van de herstelperiode moet afkondigen. Dat wordt dan mijn laatste post in deze serie.
Dat laatste restje herstel kan nog wel wat maanden duren. De weken 8-10 ging het snel beter, maar dat was voordat ik weer aan het werk ging. Ik heb nu 2 weken werk achter de rug en dat valt me zwaar. Overall voelde ik me beter voordat ik werk hervatte. Ik werk nu 50%, maar dat is nog even de max. Wel vreemd, dat de scds – klachten minder zijn dan voor de operatie, maar dat ik minder kan werken. Ben redelijk uitgeput na halve dag (denk)werk en dan komen ook wat oude klachten beperkt terug.
En dat geeft een vreemd gevoel: omdat de klachten soms terugkomen, m’n belastbaarheid nog beperkt is en het dus allemaal nog in ontwikkeling is, durf ik nog niet te juichen. Dit terwijl op meerdere fronten echt duidelijk verbetering is. Ik vermoed dat het heel geleidelijk zal gaan en je later opeens beseft hoe goed het eigenlijk gaat. Maar goed, dat wordt mijn volgende post dan hoop ik.
Concreet T.a.v klachten kan ik best wel wat afstrepen. Zie mijn volgende post. (Die dan niet meetelt als ‘laatste’ post)
Wat me wel verbaast is dat de wond/ litteken nog zo lang blijft nazeuren. Plek is nog steeds gevoelig en op m’n linker oor liggen is nog steeds vervelend. Ook voel je de naad nog trekken als je aan je hoofd zit. Na een dag werken gaat deze kant wat ‘kloppen’. Allemaal erg te overzien en langzaam herstelt dat verder, maar het valt op dat dit veel meer tijd nodig heeft dan verwacht.
Hoe dan ook, bij volgende post hoop ik jullie te kunnen melden dat ik helemaal blij ben, en dat de operatie definitief een succes voor mij is geweest.