Op de laatste dag van mijn vakantie, vrijdag onderweg naar huis wordt ik gebeld door het ziekenhuis. Een medewerker wil graag een afspraak inplannen voor een gehoortest. Daar wist ik niets van. Ik had immers al tweemaal alle onderzoeken gedaan inclusief een gehoortest. Dat begreep ik niet. De dame L. wist echter niet het hoe en waarom. ‘Maar’, vertelde ze, ‘omdat ik aanstaande donderdag de operatie heb…’. Pardon? Ik onderbreek haar en ben nu overtuigd dat ze de verkeerde persoon voor zich heeft. Ik weet van niets, dus ze zal een ander bedoelen. Het wordt een beetje vreemd gesprek, alsof we elkaar niet begrijpen. Maar hoe dan ook, de gehoortest wordt gepland op maandag, direct voor mijn afspraak met de anesthesie.
Die maandag vraag ik aan de anesthesist of hij kan zien wanneer ik ingepland ben voor de operatie. Dat weet hij niet. Maar wel is hij verbaasd dat ik de KNO arts nog niet recent heb gesproken. Hij legt mij uit dat ik na de operatie op de recovery kom. Recovery? Ik had begrepen -maar ik kan me vergissen- dat ik op de intensive care zou komen? Oh, dat kan ook, dan pas ik dat wel even aan, zegt hij. Ergens bekruipt mij een gevoel dat mijn dossier niet helemaal op orde is. Omdat ik het toch fijn vind om de prof voor de aanstaande operatie te spreken ga ik na de intake bij de anesthesie nog even langs bij de de KNO afdeling. En daar vraag ik nogmaals of er al een datum van mijn operatie bekend is. “Even kijken… ja hoor, die operatie is aanstaande donderdag!” Mijn mond valt open…
Daarop wordt de planning gebeld. Deze dame is er van overtuigd dat deze datum met mij is afgestemd en dat daarom ook speciaal de intake van de anesthesie was vervroegd. Mij is echter geen wijziging bekend en sterker nog: de intake met de neuro-chirurg is pas op 17 maart ingepland en dat ligt na de operatie-datum?
Al met al veel verwarring en het stress-niveau bij mij wordt er niet minder om. Hoewel de dame van de planning ervan overtuigd blijft dat ze met mij gesproken heeft, blijkt iedereen zeer welwillend en begripvol dat dit echt te kort dag is voor mij en wordt de datum geannuleerd. Er zal een nieuwe datum gezocht worden. Daarbij is er wel een kans dat de oorspronkelijke planning voor April mogelijk niet lukt en ook Mei blijkt lastig.
De les die ik in ieder geval geleerd heb (en wat ik vooraf echt niet wist): ik moet er rekening mee houden dat een definitieve datum mogelijk pas op (zeer) korte termijn voor de operatie bekend wordt. En dat is toch een andere mindset. Ik had nu sinds begin dit jaar gerekend op een datum in april, maar ik weet nu dat de kans er is dat ik opeens alles moet laten voor wat het is. Dat is even wennen, maar nu ik dat eenmaal weet kan ik me er wel op instellen…