Bij het vorige consult bij de prof was er helaas een probleempje: de foto’s (MRI-scans) zaten niet meer in het digitale dossier. Vandaar dat er nog een extra telefonisch consult gepland was om aan de hand van de foto’s nog wat zaken door te nemen. Geen spectaculair nieuws, maar toch wel weer wat nieuwe informatie.
- Mijn Dehicentie (het gaatje) is relatief groot. Wel 6-7 mm! Over het algemeen is het eerder 2-3 mm had ik begrepen. Normaal betekent een groter gat overigens dat de symptomen ook heftiger zijn, maar dat herken ik zelf toch niet. Voor mijn gevoel heb ik er gemiddeld last van en zijn er veel mensen die meer last hebben. Volgens de dokter is het grotere gat geen probleem. Standaard gebruiken ze een dekseltje van 10 mm om het gat te dichten en dat past prima.
- De aangezicht-zenuw ligt gunstig. Dus risico dat die geraakt wordt is vrijwel nihil.
- Het gaatje is bij mij ook makkelijk te vinden. Waarschijnlijk omdat ie zo groot als een krater is (haha), maar vooral omdat er duidelijke ‘landmarks’ zijn en hij niet direct ligt achter het gebruikelijke heuveltje. Ze kunnen er dus goed bij.
- Ik vroeg ook nog even of er een kans(je) was dat ik al wat eerder mag. Maar daar was weinig hoop in. Er is opeens een grote aanwas van een bepaalde kanker, dus die operaties vragen nu al hun tijd. Terecht uiteraard. Ik heb weliswaar een baal-kwaal, maar kanker is toch echt wel van een hele andere orde… thank god…
- Als laatste ook nog wel goed nieuws: we hebben gecheckt of er een risico is dat de SCDS ook aan de andere kant van mijn hoofd zou kunnen ontstaan. Maar nee hoor: een oer-dikke botlaag daar boven mijn rechterkant. Niks te vrezen voor een herhaling van zetten dus
Dus… alles helder, alles duidelijk… aftellen maar.
Wat beschrijf je dit toch weer helder…ik tel mee af met je.